Afterword
“….profound tribute.“
Eerbetoon naar onze ouders
Het is een aangrijpende realiteit van gevangenschap van onze vader; een tijd waarin hij, ondanks alles, steeds weer de moed vond om vol te houden en het geloof in een betere toekomst niet losliet. Het verhaal staat symbool voor de ervaringen van vele mannen die onder vergelijkbare omstandigheden in Japanse interneringskampen hebben geleden.
Ze herinneren ons aan het belang van hoop, geloof en veerkracht tijdens zijn zwaarste beproevingen. Ondanks alles wist onze vader zich altijd op te richten. Het toont zijn overlevingsdrang ondanks alles wat hij in het kamp heeft meegemaakt, dat de hand van God altijd met hem was.
Onze moeder
Het was niet zonder de steun van onze moeder, die een fundamentele rol speelde in het verwerken van die moeilijke tijd van onze vader. Onze moeder, die het gezin vanaf het begin in moeilijke tijden ondersteunde, speelde een cruciale rol in het herstel en het opbouwen van een nieuw leven.
Na de oorlog, toen de oorlogstrauma’s van onze vader nog hun schaduw wierpen, was het aan haar om, naast het zorgen voor een jong gezin, de verantwoor- delijkheid te dragen voor onze gezamenlijke toekomst.
Ze zorgde ervoor dat ze het gezin bij elkaar hield en, samen met onze vader, de Molukse tradities levend hield, zelfs midden in de onzekerheden van een nieuw leven in Nederland.
Geloof en overgave
Het is een reminder dat geloof en overgave belangrijk zijn, en dat de keuzes die onze ouders hebben gemaakt het resultaat is van een samenspel tussen eigen handelen en het vertrouwen in de hogere kracht.
Voor onze vader en moeder stond dit vertrouwen centraal in hun leven, wat prachtig tot uitdrukking kwam in haar lievelingslied: Veilig in Jezus’ armen.
Deze woorden, die hen rust en zekerheid brachten, hebben we op hun gezamenlijke grafsteen laten plaatsen, voor ons als kinderen een eerbetoon maar vooral als blijvend getuigenis van hun geloof in God de Vader!
Tribute to our parents
It is a gripping reality of captivity of our father; a time when, despite everything, he always found the courage to persevere and did not let go of the belief in a better future. This story symbolises the experiences of many men who suffered under similar conditions in Japanese internment camps.
It reminds us of the importance of hope, faith and resilience during his toughest trials. Despite everything, our father always managed to pull himself up. It shows his survival instinct despite everything he went through in the camp, that the hand of God was always with him.
Our Mother
It was not without the support of our mother, who played a fundamental role in helping our father cope with that difficult time. Our mother, who supported the family from the beginning in difficult times, played a crucial role in recovering and building a new life.
After the war, when our father’s war trauma still cast its shadow, it was up to her, besides taking care of a young family, to take responsibility for our shared future.
She made sure she kept the family together and, together with our father, kept the Moluccan traditions alive even in the midst of the uncertainties of a new life in the Netherlands.
Faith and surrender
It is a reminder that faith and surrender are important, and that the choices our parents made were the result of an interplay between their own actions and trust in the higher power.
For our father and mother, this faith was central to their lives, beautifully expressed in her favourite song: “Safe in Jesus’ arms.”
We have these words, which brought them peace and security, placed on their shared gravestone, for us as children a tribute but above all as a lasting testimony to their faith in God the Father!
Citaat van Jacobus Uneputty uit een voordracht van
17 juli 1993 ter
gelegenheid van 40 jaar Molukse marinemensen in
Loosdrecht-Hilversum :
Het verloop van mijn leven en gezin
is bepaald door:
De handtekening van mijn broer
onder de verklaring van de marine,
zonder medeweten van mijn ouders.
De sterke wil en de beslissing van
mijn vrouw om toch naar Nederland
te komen, ondanks mijn verzet hiertegen.
Quote by Jacobus Uneputty from a presentation given on 17 July 1993
on the occasion of 40 years of Moluccan navy people in
Loosdrecht-Hilversum :
The course of my life and family
has been determined by:
My brother’s signature
under the Navy’s declaration,
without my parents’ knowledge.
My wife’s strong will and decision to come to the Netherlands anyway,
despite my resistance to this.
Veilig in Jezus armen
Veilig in Jezus armen’
veilig aan Jezus’ hart;
daar in zijn teer erbarmen
daar rust mijn ziel van smart.
Hoor, ’t is het lied der eng’len
zingend van liefd’ en vree,
ruisend uit ’s hemels zalen,
over de glazen zee.
Veilig in Jezus’ armen
veilig aan Jezus’ hart;
daar in zijn teer erbarmen
daar rust mijn ziel van smart
Safe in the Arms of Jesus
Safe in the arms of Jesus,
Safe on His gentle breast,
There by His love o’ershaded,
Sweetly my sou shall rest.
Hark! ’tis the voice of angels,
Borne in a song to me,
Over the fields of glory,
Over the Jasper sea…
Safe in the arms of Jesus,
Safe on His gentle breast,
There by His love o’ershaded,
Sweetly my soul shall rest
